Zgodnie z tytułem skupimy się na tym, czym jest edukacja regionalna. Być może dla wielu osób edukacja regionalna jest czymś kompletnie niezrozumiałym, a tak być nie powinno. Tak więc przechodząc do faktów, edukacją regionalną określa się proces kształcenia i wychowania oraz kształtowania tożsamości człowieka związanego ze swoją ziemią i kulturą. Jeżeli chodzi o prowadzenie edukacji kulturalnej, mamy dwie drogi. Tymi drogami są regionalizacja nauczania oraz nauczanie regionalne. Warto także od razu dodać, że regionalizacją nauczania określa się nasycenie obowiązujących programów nauczania za pomocą treści mających związek z regionem. To nasycenie może następować w dwojaki sposób, oto możliwości:
– wymiana niektórych treści dotychczasowych na regionalne
– dodanie treści specyficznych dla regionu
Na tym możemy zakończyć, czas przejść do nauczania regionalnego. W przypadku nauczania regionalnego można powiedzieć tyle, że mówimy o specyficznym doborze wartości oraz treściach regionalnych o charakterze ogólnoludzkim. Ten specyficzny dobór wartości i treści dokonany jest przez samych zainteresowanych i ma na celu przekaz do następnego pokolenia.
Aktywności w edukacji regionalnej (specyficzne lub też przydatne)
Być może będzie to dla Państwa zaskoczeniem, ale temat aktywności w edukacji regionalnej jest bardzo szeroki. Zacznijmy od działań poznawczych, oto lista:
– wycieczki turystyczno-krajoznawcze;
– doświadczenia poszukujące wg Celestyna Freineta i inne penetracje,
– czytanie przestrzeni;
– czytanie tekstów kultury i przekład intersemiotyczny;
– spotkania (kontakty i relacje międzyludzkie z uwagi na osobowość, dokonania oraz doświadczenie);
– zwiedzanie instytucji kultury (galerie, muzea itp.);
poznawanie treści i sensu zwyczajów i obrzędów charakterystycznych dla społeczności;
– poznawanie historii regionu, społeczności, rodzin i osób; poznawanie historii i znaczenia obiektów materialnych oraz ich kontekstu kulturowo-społecznego
– poznanie charakterystycznych dla regionu sposobów wykonywania pracy (współczesnych i dawnych); poznanie istotnych i konstruujących wątków określanych jako spuścizna duchowa regionu (wierzenia, zasoby literatury ustnej i pisanej, zasoby folkloru muzycznego; innych); poznanie dziedzictwa językowego, jakie występuje w nazewnictwie regionalnym, zajęcie się pracami regionalnych twórców (badanie i ich poznawanie) itp.;
Tyle, jeżeli chodzi o działania poznawcze, przejdźmy do twórczych. W przypadku działań twórczych sytuacja wygląda tak, że mamy wyrażanie związków z regionem oraz badanie i uprawianie różnych dziedzin (sztuka ludowa, badanie oraz kultywowanie i reinterpretacja obrzędowości). Na koniec zostają działania badawcze z wykorzystaniem metodologii różnych dziedzin nauki
Pamiętajmy o współpracy
Na koniec warto jeszcze potwierdzić, że współpraca z instytucjami oraz podmiotami lokalnymi i regionalnymi to wartościowy element działań związanych z edukacją regionalną. Zapewne nie wszyscy o tym wiedzą, a tak być nie powinno. Jeżeli chodzi o przykłady instytucji oraz podmiotów, na pewno wiecie, o czym mowa.
