Zgodnie z deklaracjami Rządu, od 1 października 2017 r. został przywrócony wiek emerytalny obowiązujący dotychczas, czyli 60 lat dla kobiet oraz 65 lat dla mężczyzn. Wiek 67 lat pracy pozwalający na uzyskanie uprawnień emerytalnych stanowił dla większości społeczeństwa zbyt duże obciążenie.

W wyniku rezygnacji od 1 października 2017 r. z podnoszenia wieku emerytalnego szacuje się, że nawet 400 tys. dodatkowych osób będzie mogło złożyć wniosek do ZUS o przyznanie emerytury. Z najnowszych danych ZUS wynika, że już prawie 200 tys. osób się na to zdecydowało.

Czym jest emerytura?

Emerytura to bardzo drażliwy temat dla wielu osób. Z jednej strony to moment, kiedy zaczyna się nielimitowany okres odpoczynku po dziesiątkach przepracowanych lat. Z drugiej jednak strony, to czas odsunięcia od życia zawodowego, a dla niektórych finansowy dylemat. Nie zmienia to faktu, że emerytura to świadczenie pieniężne służące do zabezpieczenia bytu osobom, które ze względu na  osiągnięcie pewnego wieku nie posiadają już zdolności do pracy zarobkowej.

Filary emerytalne

W Polsce funkcjonują trzy filary zabezpieczenia emerytalnego. Działają one na odmiennych zasadach. Najwięcej jednak osób należy do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych. W 1999 roku została wprowadzona reforma systemu ubezpieczeń społecznych, która różnicuje zasady ustalania prawa do emerytury oraz jej wysokości. Wszystko zależy od wieku ubezpieczonych.

Grupy dzielą się na:

  • osoby urodzone przed 1 stycznia 1949 roku,
  • osoby urodzone po 31 grudnia 1948 roku a przed 1 stycznia 1969 roku,
  • osoby urodzone po 31 grudnia 1968 roku.

Przypomnijmy, że ubezpieczeni nabywają prawo do przejścia na emeryturę po przekroczeniu granicy wiekowej – 60 lat i 65 lat. Muszą przy tym udokumentować odpowiednio długi czas zatrudnienia, czyli tzw. okres składkowy, który wynosi odpowiednio 20 lat i 25 lat. Wysokość świadczenia zależy od wysokości podstawy wymiaru, uwzględnionego okresu składkowego i nieskładkowego, a także od kwoty bazowej, która obowiązuje w momencie powstania prawa do emerytury. Osoby urodzone po 31 grudnia 1948 roku a przed 1 stycznia 1969 roku mogły wybrać formułę emerytury, czyli ulokować całą składkę na koncie w ZUS lub część wpłacić do OFE. Przy świadczeniu na starych zasadach musiały jednak spełnić pewne warunki m.in. dokonać wyboru do 2006 roku.

Nabycie uprawnień emerytalnych

W obecnym stanie prawnym emerytura jest wypłacana po osiągnięciu wieku emerytalnego, ale jej wysokość zależy od sumy odprowadzonych w przeszłości składek. Świadczenie na nowych zasadach przysługuje większości osób urodzonych po 1949 roku. Składki odprowadza się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz do Otwartego Funduszu Emerytalnego. W pierwszym przypadku, wartość zgromadzonych środków podlega waloryzacji i zależy od bieżącej polityki rządu.

Wysokość emerytury oblicza się:

  • w oparciu o sumę składek na koncie,
  • o kwotę kapitału początkowego lub kwotę środków zewidencjonowanych na subkoncie, a także o wskaźnik z tablicy średniego dalszego trwania życia dla kobiet i mężczyzn.

Wyżej wymienione zasady nie dotyczą grup uprzywilejowanych. Służby mundurowe, górnicy, nauczyciele, kolejarze, prokuratorzy czy sędziowie są obsługiwani przez branżowe systemy emerytalne. Rolnicy rozliczają się za pośrednictwem KRUS.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here